Κείμενο διαμαρτυρίας. Όλα αλλάζουν, τα προβλήματα παραμένουν

Εδώ και καιρό θέλαμε διαρκώς να αναφερθούμε σε κάποια θέματα που συνεχώς αναφέρονται από τους συναδέλφους σε κατ’ιδίαν συναντήσεις. Μάλιστα τον τελευταίο καιρό με τα αλλεπάλληλα ατυχήματα, τις εξελίξεις στον κλάδο με τις προαγωγές κ.α. έχουμε δεχτεί κάποιες επιστολές για δημοσίευση, που ενώ είναι από συναδέλφους, καθώς είναι γνώστες των πραγμάτων, είναι ανώνυμες και δεν μπορούμε να τις δημοσιεύσουμε.

Παρόλα αυτά εμείς θέλουμε να σταθούμε στις παρατηρήσεις αυτές και να θέσουμε στην γνώση σας κάποια δεδομένα.

1.Στελέχωση των αμαξ/χιών. Ο ισχυρισμός όλων είναι ότι δεν επαρκεί το προσωπικό. Αυτό είναι πραγματικότητα. Μιλάμε για τρένα που μεταφέρουν 350-400 άτομα με ένα μόνο άτομο του κλάδου. Μετά όμως τα απανωτά ατυχήματα που έχουν συμβεί απορούμε πως δεν ασχολείται κανείς με αυτό που αποκαλούν πρώτο μέλημα τους, δηλ. την ασφάλεια. Γιατί πολύ σωστά λένε πως ο Θεός είναι σιδηροδρομικός αλλά ακόμα και Αυτός θα κουραστεί με την αδιαφορία των υπευθύνων.                           

 Όλες οι έδρες και το προσωπικό τους είναι εδώ και καιρό στα όρια τους. Απανωτές βάρδιες με αναπαύσεις όποτε μπορέσουμε. Με χίλια προβλήματα την ώρα της εργασίας και χωρίς καμία βοήθεια από κανέναν άλλον πέραν των συναδέλφων συμπεριλαμβανομένων και των μηχανοδηγών. Συμπέρασμα;  Μας νοιάζουν μόνο τα χρήματα και τίποτα άλλο! Όσο για κανονισμούς; Όπως μας βολεύει.                                                       

Εδώ όμως έχουν ευθύνη και οι συνδικαλιστές. Ο Πρόεδρος της ΠΕΠΤ ο οποίος μονίμως μας καθησυχάζει για όλα, φαίνεται να αδυνατεί να αντιδράσει δυναμικά όπως θα έπρεπε. Τους λόγους τους ξέρουν όλοι οι συνάδελφοι. Οι απόψεις πολλές, η αλήθεια κάπου στη μέση.                                                                                

Ακόμα και οι συνάδελφοι που συμπληρώνουν τρία χρόνια στον κλάδο με συνεχή παρουσία στα τρένα, μόνοι τους, εξακολουθούν να εμπαίζονται από όλους. Εκεί και αν η συμπεριφορά πολλών είναι περίεργη για να μην πούμε τίποτα χειρότερο.                                     

2.Τροχαίο υλικό.  Το θέμα το έχουν καλύψει πλήρως τα δύο Blog των μηχανοδηγών. Εμείς να προσθέσουμε την κακή κατάσταση των βαγονιών. Μπαταρίες που δεν κρατάνε ούτε 5 λεπτά. Πίνακες με βραχυκυκλώματα, καθίσματα σκισμένα και βρώμικα, και τουαλέτες… να μην σχολιάσουμε.

3.Εκπαίδευση νέων συναδέλφων. Προχωράει με αργούς ρυθμούς η εκπαίδευση. Για το ποιες είναι όμως η προθέσεις του ΔΙΠΕΚΑΜ σε ότι αφορά τις τοποθετήσεις αυτού του προσωπικού, ούτε κουβέντα. Προφανώς κάποιοι από τα Σωματεία γνωρίζουν, και δεν ενημερώνουν τον κόσμο, επιτρέποντας να κυκλοφορούν διαδόσεις και φήμες που στην κυριολεξία αναστατώνουν και κουράζουν τους συναδέλφους.