Η μεγάλη ιστορία των σιδηροδρόμων της Θεσσαλίας, που οδήγησε στην ανάδειξη του Βόλου και της Λάρισας ως σημαντικών εμπορικών κέντρων, ξεκινάει τον Απρίλιο του 1884 οπότε εγκαινιάζεται επίσημα ο Θεσσαλικός Σιδηρόδρομος και στις 22 του μήνα γίνεται το πρώτο δρομολόγιο από τον Βόλο στη Λάρισα (διάρκεια ταξιδιού δυόμισι ώρες).
Την ίδια χρονιά, τον Νοέμβριο, αρχίζει η εκμετάλλευση της γραμμής από το Βελεστίνο μέχρι τα Φάρσαλα (49 χλμ.). Την επόμενη χρονιά τελειώνει η κατασκευή και αρχίζει η εκμετάλλευση της γραμμής από Σοφάδες μέχρι Καρδίτσα (16 χλμ.) και το 1886 η γραμμή φτάνει μέχρι και την Καλαμπάκα.
Το 1892 αρχίζει η επέκταση της γραμμής Βόλου - Αγριάς - Λεχωνίων χωρίς κρατική επιχορήγηση και το έργο ολοκληρώνεται τον Οκτώβριο του 1895. Το 1900 αποφασίζεται η επέκταση της γραμμής μέχρι τις Μηλιές (15 χλμ.).
Από το 1908 ο νέος σιδηρόδρομος της γραμμής Πειραιά - Δεμερλή - Συνόρων (τα σύνορα της Ελλάδος τότε έφταναν μέχρι τη Μελούνα) αρχίζει να επηρεάζει τις εισπράξεις του Σ.Θ.
Αποφασίζεται η συμμετοχή του προσωπικού στο Ταμείο Πρόνοιας, το οποίο μετονομάζεται σε Ταμείο Συντάξεως Προσωπικού της εταιρείας Σιδηρόδρομοι Θεσσαλίας. Από το 1929 αρχίζει δοκιμαστικά η κυκλοφορία των αμαξοστοιχιών κάθε μέρα από τον Βόλο στη Λάρισα, με αποτέλεσμα να εξασφαλίζεται η αυθημερόν επικοινωνία με την Αθήνα.
Το 1938, με απόφαση του υπουργού Εθνικής Οικονομίας, τροποποιείται και διατυπώνεται νέο καταστατικό με το οποίο συστήνεται ανώνυμος εταιρεία με την επωνυμία Εταιρεία Σιδηροδρόμων Θεσσαλίας.
Τον Μάιο του 1951 μπαίνουν στη γραμμή οι νέες ιταλικές αυτοκινητάμαξες, που κάνουν το ταξίδι άνετο και γρήγορο.
Ωστόσο, το 1955, έπειτα από αγώνες των σιδηροδρομικών, το δίκτυο των Σιδηροδρόμων Θεσσαλίας κρατικοποιείται και συγχωνεύεται στους ΣΕΚ.
Τον Αύγουστο του 1971 καταργείται η γραμμή Βόλου - Μηλεών επειδή η εκμετάλλευσή της είναι ασύμφορη. Από το 1981 ξεκινάνε προσπάθειες για την επαναλειτουργία της γραμμής και ο θρυλικός «Ιάσων» ταξιδεύει και πάλι το 1987.
(Enet.gr)
Την ίδια χρονιά, τον Νοέμβριο, αρχίζει η εκμετάλλευση της γραμμής από το Βελεστίνο μέχρι τα Φάρσαλα (49 χλμ.). Την επόμενη χρονιά τελειώνει η κατασκευή και αρχίζει η εκμετάλλευση της γραμμής από Σοφάδες μέχρι Καρδίτσα (16 χλμ.) και το 1886 η γραμμή φτάνει μέχρι και την Καλαμπάκα.
Το 1892 αρχίζει η επέκταση της γραμμής Βόλου - Αγριάς - Λεχωνίων χωρίς κρατική επιχορήγηση και το έργο ολοκληρώνεται τον Οκτώβριο του 1895. Το 1900 αποφασίζεται η επέκταση της γραμμής μέχρι τις Μηλιές (15 χλμ.).
Από το 1908 ο νέος σιδηρόδρομος της γραμμής Πειραιά - Δεμερλή - Συνόρων (τα σύνορα της Ελλάδος τότε έφταναν μέχρι τη Μελούνα) αρχίζει να επηρεάζει τις εισπράξεις του Σ.Θ.
Αποφασίζεται η συμμετοχή του προσωπικού στο Ταμείο Πρόνοιας, το οποίο μετονομάζεται σε Ταμείο Συντάξεως Προσωπικού της εταιρείας Σιδηρόδρομοι Θεσσαλίας. Από το 1929 αρχίζει δοκιμαστικά η κυκλοφορία των αμαξοστοιχιών κάθε μέρα από τον Βόλο στη Λάρισα, με αποτέλεσμα να εξασφαλίζεται η αυθημερόν επικοινωνία με την Αθήνα.
Το 1938, με απόφαση του υπουργού Εθνικής Οικονομίας, τροποποιείται και διατυπώνεται νέο καταστατικό με το οποίο συστήνεται ανώνυμος εταιρεία με την επωνυμία Εταιρεία Σιδηροδρόμων Θεσσαλίας.
Τον Μάιο του 1951 μπαίνουν στη γραμμή οι νέες ιταλικές αυτοκινητάμαξες, που κάνουν το ταξίδι άνετο και γρήγορο.
Ωστόσο, το 1955, έπειτα από αγώνες των σιδηροδρομικών, το δίκτυο των Σιδηροδρόμων Θεσσαλίας κρατικοποιείται και συγχωνεύεται στους ΣΕΚ.
Τον Αύγουστο του 1971 καταργείται η γραμμή Βόλου - Μηλεών επειδή η εκμετάλλευσή της είναι ασύμφορη. Από το 1981 ξεκινάνε προσπάθειες για την επαναλειτουργία της γραμμής και ο θρυλικός «Ιάσων» ταξιδεύει και πάλι το 1987.
(Enet.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το ιστολόγιο δεν ευθύνεται για τα σχόλια των επισκεπτών.
Υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται αυτόματα.